نیت  شوم احتمالی ترکیه تصرف حلب و موصل است!

ترکیه گام به گام  با جدیت در پی حمله به خاک سوریه است که هدف اصلی دستیابی به حلب و موصل درکشور سوریه و عراق است.عزم ترکیه چیزی فراتر از امنیت مرزهاست و نیت واقعی اردوغان رسیدن به حلب و موصل است.اردوغان در پی احیای نقشه موسوم به «میثاق ملی» است و نیروهای کرد تهدیدهای ترکیه را جدی می‌گیرند.

یکی از ترفند های  دولت اردوغان به خاک سوریه جدی است دولت ترکیه برای منحرف کردن اذهان از مشکلات اقتصادی و سیاسی داخلی چاره‌ای جز راه انداختن چنین جنگی نمی‌بیند. احتملا«رجب طیب اردوغان» همه تلاش خود را برای متقاعد کردن جهان به انجام چنین حمله‌ای به کار می‌گیرد اخیر اردوغان درباره عملیات در سوریه نشان می‌دهد که او از برخی طرف‌ها چراغ سبز دریافت کرده است.

هفته گذشته رئیس جمهوری ترکیه خبر دادکه کشورش به زودی اقداماتی را برای ایجاد «منطقه امن» در عمق 30 کیلومتری مرز جنوبی‌ ترکیه با سوریه انجام خواهد داد.رئیس جمهوری ترکیه دیروز نیز در واکنش به موضع منفی امریکا درباره این حمله، گفت که ترکیه برای این منظور منتظر اجازه از کسی نمی ماند.او گفت که اگر می خواهیم با تروریسم مبارزه کنیم نباید منتظر کسی بمانیم و افزود که اگر امریکا به آنچه در مبارزه با تروریسم بر عهده اش است عمل نکند، ما باید خودمان وارد عمل شویم.

چند روز گذشته، دو فرمانده بلندپایه میدانی  خبر دادند که به یگان‌های گروه موسوم به «ارتش آزاد سوریه» که مورد حمایت ترکیه است دستور داده شده که در وضعیت حمله قرار بگیرند. همزمان ترکیه حملات خمپاره‌ای و پهپادی خود به مناطق تحت کنترل یگان‌های مدافع خلق، تشکیلات کردی در شمال سوریه، را افزایش داده است.ترکیه از سال 2016، سه عملیات حمله به خاک سوریه انجام داده و صدها کیلومتر مربع از خاک سوریه را در عمق 30 کیلومتری اشغال کرد.ترکیه دست‌کم 18 هزار نیروی نظامی در خاک سوریه مستقر دارد.

هدف ترکیه از حضور این نیروها و تجهیزات  ایجاد منطقه حایل تا عمق 30 کیلومتری خاک سوریه و تسلط بر مناطق تحت کنترل شبه نظامیان قسد وابسته به اشغالگران آمریکایی  است.

 حسین چراغی

تعداد کشور های جهان/تعداد کشور‌های جهان به تفکیک قاره‌ای- 197 کشور

به گزارش  فردای لرستان  به نقل  ازسرویس خواندنی‌های انتخاب، اگر اطلاعات رسمی سازمان ملل را مدنظر قرار دهیم متوجه می‌شویم که به شکل رسمی یکصد و نودو پنج کشور در دنیا وجود دارد که صد و نود و سه مورد آن عضو سازمان ملل متحد محسوب می‌شوند و فلسطین و واتیکان به عنوان ناظر محسوب می‌شوند و اگر تایوان و کوزوو را بین کشور‌های مستقل جهان طبقه بندی کنیم، صدو نود و هفت کشور در دنیا وجود دارد.

_تعداد کشور‌های قاره آسیا ۴۶ کشور

 _ تعداد کشور‌های قاره آفریقا ۵۴ کشور

_تعداد کشور‌های قاره اروپا ۴۷ کشور

_تعداد کشور‌های آمریکای شمالی و مرکزی ۲۷ کشور

 _ تعداد کشور‌های قاره آمریکای جنوبی ۱۲ کشور

_تعداد کشور‌های قاره استرالیا ۱۹ کشور

کشور‌های مستقل جهان کدامند؟

اگر دولت‌ها را در شمارش خود در نظر بگیریم دویست و پنج دولت مستقل در دنیا شناخته شده اند. تایوان که با نام جمهوری چین نیز شناخته می‌شود توسط بیست و یک عضو شورای ملل به‌عنوان کشور مستقل پذیرفته شده است. تایوان بسیاری از ویژگی‌های یک کشور مستقل مانند داشتن نیروی مسلح مستقل، رئیس‌جمهور منتخب و قانون اساس اختصاصی خود را دارد، با این وجود جمهوری خلق چین معتقد است که دولت تایوان نامشروع است.

ماجرا در خصوص کوزوو کمی پیچیده‌تر می‌شود. در حال حاضر یکصدو ده عضو سازمان ملل، این کشور را به رسمیت می‌شناسند. این کشور عضو چندین سازمان رسمی مانند بانک بینالمللی پول و بانک جهانی نیز محسوب می‌شود. با این‌وجود از سال ۲۰۰۸ و با اعلام استقلال کوزوو از صربستان، اختلافاتی بین این دو کشور ایجاد شده که مانع پذیرفتن کوزوو توسط تمامی اعضا شده است.

چرا تعداد کشور‌ها اشتباه می‌شود؟

یک سوال مهم که احتمالا اکنون برای شما ایجاد شده است این است که با شیوع کرونا، چرا در برخی خبر‌ها تعداد کشور‌های جهان تا ۲۰۵ عدد مطرح می‌شود در حالی که ما به عدد رسمی یکصد و نود و پنج اشاره کرده ایم. پاسخ ساده است: متاسفانه در کنار کشور‌های رسمی، ده‌ها قلمرو و مستعمره نیز وجود دارند که به‌اشتباه کشور خوانده می‌شوند، اما چون اداره آن‌ها با سایر کشور‌ها است، در آمار رسمی سازمان ملل قرار نمی‌گیرند. مکان‌هایی مانند برمودا، گرینلند و صحرای غربی از مواردی هستند که به‌اشتباه کشور خوانده می‌شوند.

حتی جالب است بدانید که قسمت‌های مختلف انگلستان (ایرلند شمالی، اسکاتلند، ولز و انگلیس) نیز از سوی بسیاری از افراد جهان به اشتباه مستقل در نظر گرفته می‌شوند و این در حالی است که تحت کنترل انگلستان اداره می‌شوند نکته جالب‌تر این است که بدانید بسیاری از نقاط جهان هر ساله از سازمان ملل درخواست استقلال رسمی می‌کنند، اما سازمان ملل به سختی چنین درخواست‌هایی را می‌پذیرد.

کشور چین با جمعیتی بالغ بر یک میلیارد و ۴۳۹ میلیون نفر پرجمعیت‌ترین کشور جهان است و کشور هند با جمعیت ۱ میلیارد و ۳۸۰ میلیون نفر در رتبه دوم و کشور ایالات متحده آمریکا با جمعیت ۳۳۱ میلیونی در رتبه سوم قرار دارد. ایران با جمعیت بیش از ۸۳ میلیون نفر در رتبه ۱۸ جهان قرار دارد و ششمین کشور پرجمعیت در بین کشور‌های اسلامی است. جمعیت جهان در مرز ۸ میلیارد نفر قرار دارد.

 

 

سالروز حضرت آیت الله بروجردی

به مناسبت سالروز رحلت آیت‌الله العظمی سیدحسین طباطبایی بروجردی پرچمدار عرصه تقریب محمدحسین‌نیکبخت بروجردی آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی،به قلم محمدحسین نیکبخت

 

یکی از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین زعمای تاریخ تشیع است. عالم بزرگواری که در سال ۱۲۵۴شمسی در بروجرد به دنیا آمد و تحصیلات خود را در این شهر و بعدها در اصفهان و نجف اشرف تکمیل کرد و از محضر علمایی همچون سیدمحمدباقر درچه‌ای، ابوالمعالی کلباسی، سیدمحمدتقی مدرس، آخوند کاشی و میرزا جهانگیرخان قشقایی در حوزه اصفهان و آخوند خراسانی، سیدمحمدکاظم یزدی و شریعت اصفهانی در حوزه نجف بهره‌مند شد. آیت‌الله العظمی بروجردی به غیر از عتبات و بروجرد، هشت ماهی را هم در مشهد حضور داشت و در مسجد گوهرشاد به اقامه نماز و تدریس ‌پرداخت. او در سوم بهمن سال ۱۳۲۳، وارد قم شد و به مدت ۱۷ سال زعامت حوزه علمیه این شهر مقدس را بر عهده گرفت و در پی رحلت آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی در سال ۱۳۲۵شمسی، مرجع عام جهان تشیع شد و به مدت ۱۵ سال این مسئولیت خطیر را هم عهده‌دار بود. امروز، ۱۳شوال، سالروز رحلت این عالم بزرگ و جلیل‌القدر است. دغدغه‌ای به نام تقریب یکی از وجوه مهم شخصیت آیت‌الله العظمی بروجردی که شاید به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفته و درباره آن کم‌لطفی شده، موضوع اهتمام آن عالم بزرگ به مقوله تقریب و وحدت اسلامی است. آن مرحوم در دوران حیات خود به ویژه دوره‌ای که زعامت عام شیعیان را بر عهده داشت، از تقریب مذاهب اسلامی حمایت می‌کرد. ریشه چنین دیدگاهی در اندیشه معظم‌له، احتمالاً در ایام طلبگی حوزه علمیه اصفهان شکل گرفت.

مرحوم آیت‌الله واعظ‌زاده خراسانی از شاگردان خاص آیت‌الله العظمی بروجردی، در این باره گفته ‌است: «در آن حوزه ایشان استادی داشت به نام محمدباقر درچه‌ای که این‌ گونه می‌اندیشید. البته مطالعه ۴۰‌ساله ایشان در بروجرد و اطلاعات وسیع از حدیث و رجال و فقه اهل ‌سنت، حتماً در این اندیشه (تقریب) مؤثر بوده ‌است». آیت‌الله العظمی بروجردی معتقد بود توقف در اختلافات تاریخی و رفتن به سراغ موضوعاتی که مربوط به گذشته ‌است و در حل مشکلات و مسائل امروز مسلمانان نقشی ایفا نمی‌کند، ضرورتی ندارد. مرحوم حجت‌الاسلام علی دوانی از آیت‌الله العظمی بروجردی نقل می‌کرد که در جمع شاگردانش گفته‌ بود: «[این مسائل] امروز مورد نیاز مسلمانان نیست که ما با هم دعوا کنیم، هر چه که بود، امروز چه نتیجه‌ای به حال مسلمانان دارد؟ آنچه امروز به حال مسلمانان مفید است، این است که بدانند احکام را باید از چه مأخذی اخذ کنند». آیت‌الله العظمی بروجردی در عرصه فعالیت‌های علمی نیز به مقوله تقریب توجه ویژه داشت و به «فقه مقارن» اهتمامی خاص می‌ورزید. خیلی‌ها نمی‌دانند که آن مرحوم، کتاب «مسائل الخلاف» شیخ طوسی را که در همین باره به رشته تحریر درآمده‌ است، منتشر و مطالب آن را در جلسات درس خود، به طلاب عرضه کرد و حتی بر کتاب شیخ طوسی، حاشیه زد. برخی معتقدند آیت‌الله العظمی بروجردی با چنین رویکردی می‌خواست طلاب را به مطالعه در متون دیگر مذاهب اسلامی و افزایش اطلاعات آن‌ها در این حوزه تشویق کند. مرد میدان عمل آیت‌الله العظمی بروجردی در موضوع تقریب مذاهب اسلامی، خود را به فعالیت‌های علمی و تئوریک محدود نکرد؛ او مرد عمل بود به ویژه پس از اشغال فلسطین به دست صهیونیست‌ها، همیشه دغدغه تقریب مذاهب اسلامی داشت. زمانی که دارالتقریب مذاهب اسلامی در سال ۱۳۲۵شمسی در دانشگاه الازهر مصر تأسیس شد.

آیت‌الله العظمی بروجردی یکی از حامیان و بلکه مؤسسان اصلی آن بود. او در کنار علمایی مانند آیات کاشف‌الغطاء و سیدعبدالحسین شرف‌الدین از این فعالیت بسیار مهم حمایت کامل کرد. این همراهی با مقوله تقریب، صرف نظر از دستاوردهای سیاسی و فرهنگی خاصش در جهان اسلام، برکات فراوانی برای جامعه شیعیان داشت؛ برای نخستین بار و طبق فتوای تاریخی شیخ محمود شلتوت، شیخ الازهر، فقه شیعه امامیه به رسمیت شناخته و کُرسی تدریس آن در دانشگاه الازهر برپا شد. در فتوای شیخ شلتوت آمده ‌بود: «انّ مَذْهَب الجَعْفَریه المَعْروف بِمَذْهَبِ الشیعَهِ الامامیهِ الاثناعَشَریه مذهب یَجوزُ التَّعَبِّد بِه شَرعاً کَسائِرِ مَذاهِبِ اَهلِ السُّنه». آیت‌الله العظمی بروجردی با چنین رویکردی، در مجالس درس خود از علمای منصف و آگاه اهل ‌سنت مانند عبدالمجید سلیم و شیخ محمد عبده تمجید می‌کرد و با اشراف بر زمانه‌ای که در آن می‌زیست، اجازه توهین به مقدسات اهل ‌سنت را نمی‌داد. آن مرحوم معتقد بود: «در این وقت که اسرائیل به مسلمانان حمله کرده ‌است و آنان را قتل عام و سرزمین‌های مسلمانان را اشغال می‌کند، راه انداختن جنگ بین شیعه و سنی چه معنایی دارد؟ این کار درستی نیست». بی‌تردید، دغدغه آیت‌الله العظمی بروجردی در این عرصه، دغدغه علمای آگاه و دلسوز امروز اعم از شیعه و سنی نیز هست؛ کسانی که در آرزوی عظمت و اعتلای جهان اسلام هستند و بار سنگین این مسئولیت را مردانه به دوش می‌کشند.