علوم سیاسی ( Political science) که گاهی سیاست‌ شناسی یا علم سیاست نامیده می‌شود:

یک علم اجتماعی است که با نظام‌های حکمرانی و تجزیه‌وتحلیل فعالیت‌های سیاسی، افکار سیاسی و قانون اساسی مرتبط با رفتار سیاسی سروکار دارد.

ارسطو این علم را به عنوان مطالعهٔ حکومت تعریف کرده و آن را مادر علوم می‌داند. این علم بسیار زیاد با سیاست در عرصهٔ نظر و در میدان عمل، تحلیل نظام‌های سیاسی و رفتارهای سیاسی سر و کار دارد. اندیشمندان سیاسی خود را درگیر در شناسایی ارتباطات اساسی میان شرایط و تحولات سیاسی می‌بینند و از طریق این کار سعی در ساختن اصولی اساسی برای منظم کردن علم سیاست و پیش‌بینی کارهای سیاسی در جای جای دنیا دارند.

علم سیاست با اکثر رشته‌های دیگر به صورت مستقیم ارتباط دارد؛ ازجمله اقتصاد ، حقوق، روانشناسی ، تاریخ ، مردم شناسی ، حقوق اداری ، سیاست عمومی ، سیاست عمومی، سیاست ملی ، ارتباطات بین الملل، سیاست تطبیقی ، جامعه شناسی، موسسات سیاسی، نظریه سیاسی و تمامی رشته‌های علمی به صورت غیر مستقیم با سیاست در ارتباط هستند. گرچه قرن نوزدهم را زمان تدوین تمام شاخه‌های علوم اجتماعی می‌دانند اما علم سیاست ریشه‌هایی در دوران باستان دارد؛ در واقع، طبق تحقیقات و یافته‌های اخیر بشر، به این علم تقریباً از ۲۵۰۰ سال پیش توسط کارهای افلاطون و ارسطو پرداخته شد.

علم سیاست معمولاً خود به چند زیر شاخه و گرایش متمایز تقسیم می‌شود که در مجموع این علم را تشکیل می‌دهند: فلسفه – اندیشه سیاسی – سیاست تطبیقی – جامعه شناسی سیاسی – سیاستگذاری عمومی – مطالعات منطقه ای – روابط بین الملل و تاریخ تحولات سیاسی تقسیم شده است.